عوارض خطرناک کم خوابی - وبلاگ عینکی باهوش

به گزارش وبلاگ عینکی باهوش، کارشناسان حوزه سلامت معتقدند کم خوابی و بی خوابی به هر دلیلی به سلامتی و ایمنی بدن آسیب می رساند.

به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی وبلاگ عینکی باهوش،به نقل از اسپوتنیک، محرومیت از خواب، کمبود خواب یا کم خوابی به معنای نداشتن خواب کافی است که تقریبا بر همه عملکرد های بدن تاثیر می گذارد و در بلندمدت می تواند مسائل جدی مانند فشار خون بالا، مسائل قلبی-عروقی، دیابت، کاهش ایمنی و مسائلی از این دست را ایجاد کند.

گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) آمریکا نشان می دهد که از هر سه بزرگسال در آمریکا، یک نفر به نداشتن خواب کافی اعتراف می کند.

اغلب توصیه می شود که بزرگسالان سالم، بین هفت تا 9 ساعت در روز بخوابند. اندازه توصیه شده خواب برای بچه ها، بین 9 تا 12 ساعت است. اگر شخصی کمتر از اندازه مورد نیاز برای سلامتی بخوابد یا خوابش به اندازه ای دچار اختلال شود که خواب کامل شب را نداشته باشد، با کم خوابی روبرو می شود.

در هر حال، به غیر از کسانی که تصمیم می گیرند تا دیروقت بیدار بمانند، عوامل مهمی هم وجود دارند که می توانند به کم خوابی منجر شوند. اگر کار شبانه تا دیروقت به یک عادت تبدیل شود، در بلندمدت ممکن است استرس را افزایش و تمرکز را کاهش دهد و به بروز اختلالاتی مانند اضطراب، آپنه خواب و مسائلی از این دست بینجامد.

یک نظرسنجی اجرا شده در سال 2019 نشان می دهد که اندازه کم خوابی در گروه های کم درآمد، بیشتر است. در این نظرسنجی تعیین شد بیش از 60 درصد آمریکایی هایی که خواب کافی ندارند، به دلیل شرایط مالی ناپایدار به استرس دچار شده اند.

کسانی که از مسائلی مانند افسردگی، بی خوابی، مسائل کلیوی یا ادراری، آپنه خواب یا هضم ضعیف رنج می برند هم ممکن است به اختلالات خواب مبتلا شوند. این افراد حتی اگر بیش از هفت ساعت بخوابند، ممکن است خواب باکیفیتی نداشته باشند و بدون برطرف کردن خستگی از خواب بیدار شوند.

بررسی نو پژوهشگران موسسه ملی سلامت (NIH) نشان می دهد که چرخه خواب و بیداری بدن که با عنوان ریتم شبانه روزی هم شناخته می شود، نقش مهمی در حفظ سیستم ایمنی سالم بر عهده دارد. در صورت کم بودن اختلال در ریتم شبانه روزی، تولید و انتشار آنتی بادی ها و سیتوکین هایی که واکنش ایمنی را تنظیم می کنند، در سطوح مطلوب رخ می دهد. کاهش اندازه خواب می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر منفی داشته باشد.

ترشح به موقع تستوسترون و هورمون های رشد هم ممکن است به خواب نیاز داشته باشند. افسردگی، اضطراب، استرس، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و بلند مدت، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، توهم و بسیاری از بیماری های روانی دیگر هم به صورت مستقیم و غیر مستقیم با کیفیت و زمان خواب ارتباط دارند.

ساده ترین راه برای پیشگیری از محرومیت خواب این است که روزانه بین هفت تا هشت ساعت بخوابید. توصیه متخصصان بهداشت این است که برای داشتن خواب باکیفیت، فاصله بین زمان شام خوردن و زمان خواب، چند ساعت باشد.

بیشتر بخوانید