رنج 30 ساله برای یک زندگی شیرین - وبلاگ عینکی باهوش

به گزارش وبلاگ عینکی باهوش، خبرنگاران/خراسان رضوی می گویند روستا است و در تقسیمات کشوری با این ویژگی از نامش یاد می نمایند. روستایی در دل مشهد. زمانی که به سمتش راه افتادیم و تا هنگامی که رسیدیم، متوجه تغییر شهر و روستایی بودن منطقه نشدیم.

از دفتر خبرگزاری وبلاگ عینکی باهوش واقع در میدان آزادی مشهد حرکت کردیم. میدان امام حسین(ع) را پشت سر گذاشتیم در نهایت به بلوار رسالت رسیدیم و رسالت را تا کوچه شماره 136 آن ادامه دادیم. برای ما تنها عددِ کوچه ها تغییر می کرد، اما بر اساس تقسیمات کشوری در گذر از همین چند کوچه، از چند روستا گذشته ایم؛ کلاته ملاعلی، دهرود، گرجی سفلی و همت آباد.

داخل رسالت 136 رفتیم که به همت آباد معروف شده است، اما در واقع نامش گرجی سفلی است و همت آباد، روستایی در سمت دیگر خیابان است؛ این را اهالی و یک کارشناس بنگاه املاک به ما گفت. ورودی کوچه باریک بود و هرچه جهت را ادامه می دادیم عرض خیابان بیشتر می شد.

فرغون ها و موتورسیکلت هایی را می دیدیم که با دبه های خالی آب به سویی می فرایند. چه تصویر غریبی بود برای ما. چسبیده به مشهد جایی وجود دارد که مردم حتی آب شرب ندارند؟ هر چه به انتهای کوچه نزدیکتر می شدیم تعداد افرادی که دبه های خالی آب همراهشان بود بیشتر می شد. بعضا افرادی را هم می دیدیم با پای پیاده و بدون وسیله نقلیه که دبه ها را روی سرشان گذاشته یا دستشان گرفته بودند.

مقصد مردم، مسجد محله بود که در انتهای کوچه واقع شده و به واسطه دستگاه تصفیه آبی که در سال های گذشته توسط یک خیّر نصب شده بود، آب تصفیه شده به مردم می داد؛ دبه ای 500 تومان.

توقف کردیم و به گفت وگو با مردمی که در صف آب ایستاده بودند نشستیم. احتیاج به هیچ صحبت اضافه ای از سمت ما نبود. پس از معرفی خودمان، داغِ دلِ مردمی که از آب شرب مناسب محروم بودند تازه شد و گلایه هایشان را مطرح کردند. آقای جوانی گفت: از زمانی که یادم می آید وضع ما همین بود. پیرمردی عنوان نمود : 30 سال است که آب نداریم و ادامه داد: این آب تصفیه شده مسجد هم دو، سه سال است که فراهم شده؛ مگر آب شور، شیرین می گردد؟ به مسئولین بگویید به داد ما برسند. چندین نفر را می شناسم که سنگ کلیه گرفته اند.

همسرم 15 روز آب شور خورد و فوت کرد

گویا شیرهای داخل خانه و لوله کشی منطقه، آب دارد اما چون طعم و کیفیت مناسبی ندارد، قابل خوردن نیست. یکی دیگر از اهالی می گوید: در یک قدمی بارگاه حضرت رضا(ع) هستیم، آب ما باید این چنین باشد و آب شور بخوریم؟ اینجا همه قشر کارگر هستیم. حواسم نبود، همسر من 15 روز از آب شور خورد، چون کلیه هایش ضعیف بود ظرف یک هفته فوت شد. اصلا به این منطقه نمی رسند، اینجا را رها نموده اند.

خانمی که خانواده پنج نفره و دو دبه آب در دست دارد، اعلام کرد: این دو دبه آب چه مدت جوابگوی احتیاجمان است؟ ظرف ها را که می شوریم پر از لکه می گردد. اصلا این آب بو می دهد. این آبگرمکن ها که سوراخ می گردد، علتش چیزی به جز کیفیت این آب است؟

کارگران موقع بازگشت به خانه چند دبه آب می آورند

حسین عنوان نمود: صبح تا شب باید سر کار برویم و زمانی هم که خانه می آییم باید به صف آب برویم. بعد از نماز مغرب و عشاء هم مسجد را می بندند. هر کس وسیله دارد از شهر (مشهد) آب می خرد و کارگران هم موقع بازگشت به خانه چند دبه آب با خودشان می آورند.

سینا که تاکسی کرایه نموده تا دبه های بیشتری را برای آب کردن بیاورد، گفت: اینجا دبه ای 500 است، اگر بخواهیم آب از دهرود بیاوریم، آنجا گران تر می دهند. هزینه کرایه تاکسی هم که هست. تازه در زمان های شلوغی، سر صف ها دعوا هم می گردد.

چرا شهرک مهرگان که بعد از ما است آب شیرین دارد و ما نداریم

خانمی میانسال که دبه آب را روی شانه اش گذاشته و در حال خروج از مسجد است، می گوید: شوهرهایمان سر کار هستند. این یک دبه آب به کجای من وبچه هایم می رسد. الان اینجا خلوت است. خیلی وقت ها اصلا آب نمی رسد. چرا شهرک مهرگان که بعد از ما است آب شیرین دارد و ما نداریم.

گلایه های اهالی فقط به آب مربوط نمی گردد. آنها از جدول کشی های کوچه هایشان که به گفته خودشان مانند خندق است تا زباله هایی که هر چند روز یک بار جمع آوری می شوند و از اهالی روستا پول هم می گیرند، شاکی هستند.

از مسجد بیرون آمدیم تا به کوچه های محله برویم. جوانی بیست و اندی ساله که دو سال است برای زندگی به اینجا آمده، چهار دبه آب را داخل فرغون گذاشته و به سمت مسجد می آید. می گوید: هر 10-15 روز به مسجد می آیم و این چهار دبه برایمان کافی ست.

30 سال است دکتر پوست می روم/همه مشکل سنگ کلیه دارند

سراغ یکی از مغازه دارهای محله رفتیم. او عنوان نمود: آب اینجا خیلی وضعش خراب است، از نظر پوستی آنقدر بد است که من 30 سال است دکتر پوست می روم. از سال 54 ساکن اینجا هستم. دکتر می گوید خانه ات را عوض کن، من عوض کنم، دیگران چه نمایند؟ پنج تا عروس و داماد در اینجا دارم، آنها چه نمایند؟ هر خانه ای بودجه اش رسیده، دستگاه تصفیه خریده . بچه ها به حمام می فرایند و بهترین شامپو را مصرف می نمایند اما مدام سرهایشان شوره دارد. همه مشکل سنگ کلیه دارند. چندسال پیش اینجا را آسفالت کردند اما ما حاضریم در گل ولای زندگی کنیم ولی آب خوب داشته باشیم. کسی دلسوز ما نیست.

همانطور که در کوچه ها قدم می زدیم، خانمی را در حال شستن حیاط خانه اش دیدیم درباره آب که می پرسیدیم، گفت: این آب فقط به درد همین زمین شستن می خورد. وگرنه برای شرب که آب را خریداری می کنیم.

زندگی ما زندگیِ آدمیزاد نیست

تعدادی از خانم های محله دور هم در پیاده رو نشسته بودند. آنها هم دل پُری از وضع آب داشتند، یکی از آنها عنوان نمود: این آب حتی برای شستن آدم هم خوب نیست و اصلا قابل استفاده نیست. وسط شهر مشهد باید آب شور استفاده کنیم؟ کتری هایمان را ببینید چقدر گچ بسته اند. 30 ساله ما اینجا هستیم، هی می گویند آب را درست می کنیم و نمی نمایند.یکی از آنها اصرار کرد که داخل منزل برویم و وضع شیشه های خانه و ظروف شان را ببینیم. شیشه های در و پنجره خانه اش پر از لک بود. استکان هایشان هم چنین وضعی داشت. این خانم می گفت که زندگی ما زندگیِ آدمیزاد نیست. آشغال هایمان را هم پول می گیرند تا جمع نمایند.

پیرمردی را هم دیدیم که سن بالایی داشت. جلوی خانه اش روی دو دبه آب نشسته و منتظر بود. او 25 سال است که ساکن اینجاست. هفته ای دو روز به مسجد می رود تا آب بیاورد.

با این آب شور باید این همه پول قبض بدهیم؟

چند نفر جلو آمدند و درباره قبض های آب شان معترض بودند. گویا قبض آب با مبالغ بالا برایشان صادر شده است. مجتبی در این باره گفت: 100 هزار تومان، 80 هزار تومان و ... برایم قبض آمده. قبض 80 هزارتومانی را به اداره آب بردم، گفت که شما 2000 تومان بدهید. دفعه دیگر قبض 100 هزار تومانی را بردم، گفت شما 5000 تومان بدهید. این قبض آب را چه کسی صادر می نماید؟ با این آب شور باید این همه پول قبض بدهیم؟ حداقل کاش آب شیرین و قابل خوردن بود. این آب را که می خوریم حالمان بد می گردد و مریض می شویم. گاهی آخرشب ها برایمان مهمان می آید و مجبوریم از همین آب لوله ها استفاده کنیم.

بعضی اهالی رفتند و قبض های آب شان را آوردند. قبض هایی با مبالغ 118، 313 و 475 هزار تومان. اعتراض داشتند که اصلا حتی برای قرائت کنتور هم کسی نیامده، چطور چنین قبض هایی صادر شده است.

در کوچه ها که می گشتیم و با اهالی گفت وگو می کردیم، متوجه گذرِ تعداد کوچه ها نشدیم و همانطور که با افراد صحبت می کردیم، به رسالت 130 رسیدیم. مسجد دیگری هم در این کوچه قرار داشت که دستگاه تصفیه آبی توسط یک خیّر در آن قرارداده شده بود. با احتساب آن مسجد، کلا دو مسجد هستند که آب شرب این منطقه را تامین می نمایند. این مسجد به طور رایگان آب را در اختیار مردم می گذارد اما بنا به گفته اهالی، کیفیت آب شرب پایین تری دارد.

یکی از مغازه داران این محله گفت: کسانی هم که دستگاه تصفیه دارند، هر یکی، دو ماه باید فیلترهای دستگاهشان را عوض نمایند. آب مسجد هم کفاف اهالی اینجا را نمی دهد. قبض آب قبلا برایمان کم می آمد اما الان می گویند چون قیمت شهری شده و دیگر روستایی نیست زیاد می آید. دهرود هم شرایط آبش مطلوب نیست. از شدت گچ و نمک، پوشال های کولرهایمان حتی یک سال هم کار نمی نماید.

انتهای کوچه، آسفالت تمام شده و خاکی شروع می گردد. خانه هایی در حال ساخت است که اعتراض صاحبان شان در کنار موضوع آب، نداشتنِ امتیاز و لوله کشی گاز هم بود و با کپسول زندگی می کردند.

سنگینی آب اینجا حدود 1800 تا 2000 است

یکی از اهالی، از اعضاء قدیمیِ شورای روستای گرجی سفلی است که تا سال 96 عضو شورا بوده، او گفت: اینجا یک شورای پنج نفره دارد و زیر نظر دهیاری اداره می گردد و ادامه داد: جمعیت گرجی سفلی بیش از 20 هزار نفر است. اگر بخواهیم روستاهای اطراف را هم در نظر بگیریم یک بلوک جمعیتی بسیار زیاد را شامل می گردد. سنگینی آب اینجا را در یک زمانی اندازه گرفتند و حدود 1800 تا 2000 بود. ما چندین بار از اینجا تا حرم امام رضا(ع) را اندازه گرفتیم، تنها 11 کیلومتر فاصله بود. ببینید الان در جلسات مختلف استانی و کشوری برای سال دیگر شهرها تصمیم گیری می نمایند که براساس رشد جمعیت چه احتیاجهایی وجود خواهد داشت ولی اینجا چون روستایی است، همه می گویند اینجا روستا است و با شاخص روستایی آنالیز می گردد درصورتی که اینجا چسبیده به مشهد و حاشیه شهر مشهد است و حتی علاوه بر رشد معمول جمعیتش، مهاجرپذیر است و بسیاری از افراد قشر ضعیف که به مشهد می آیند، در این مناطق ساکن می شوند.

اطلاعی نداریم که چرا در گذشته مسائل روستاهای دهرود، همت آباد و گرجی سفلی برطرف نشده است

سید حسن آقایی، معاون بهره برداری شرکت آب و فاضلاب مشهد در گفت وگو با وبلاگ عینکی باهوش در پاسخ به این سوال که چرا مناطق قبل و بعد از این روستاها آب شرب مناسب دارند، اما اینجا آب شرب مطلوبی ندارد، گفت: شرکت آب و فاضلاب روستایی و شهری امسال در هم ادغام شدند و اطلاعی نداریم که چرا در گذشته مسائل روستاهای دهرود، همت آباد، گرجی سفلی و ... توسط همکاران بخش روستایی برطرف نشده است.

وی اضافه نمود: اما ما از ابتداء امسال که این حوزه را برعهده گرفتیم بجای امروز و فردا کردن، بلافاصله ورود و عملیات مرتبط با این روستاها را شروع کردیم، کوشش می کنیم و قول هم داده ایم که تا قبل از سرانجام امسال مسائل این منطقه را برطرف نماییم. این روستاها دقیقا چسبیده به شهر مشهد اند.

آب مشکل میکروبی ندارد و دارای آلودگی نیست

آقایی ضمن بیان این مطلب که ایراد آب این مناطق مربوط به چندین سال است، اظهار کرد: آب به هیچ عنوان مشکل میکروبی ندارد و دارای آلودگی نیست. اهالی اعتراضی دارند مبنی بر این که آب لب شور است و طمع مناسبی ندارد، که در 6ماهه دوم امسال و حتما تا پیش از اتمام سال، ایرادات آب را به طور کامل برطرف می کنیم تا آب مطلوب در اختیار اهالی قرار بگیرد.

آقایی درباره چگونگی خط انتقال آب به گرجی سفلی گفت: برای برطرف مشکل آب این روستاها باید آب را از مخزن مان در میدان قائم که حدود 16 کیلومتر فاصله دارد انتقال دهیم که بسیار پر هزینه است و در بعضی مناطق هم گره های ترافیکی سنگین و تعارض با سایر تاسیسات شهری وجود دارد. فقط هزینه هر متر لوله آب 22 میلیون و 500 هزار تومان است، حالا در نظر بگیرید که برای انتقال آب علاوه بر هزینه لوله، آسفالت شکافی، حفاری و سایر موارد وجود دارد.

معاون بهره برداری شرکت آب و فاضلاب مشهد درباره گلایه های مردم پیرامون هزینه قبض های آب عنوان نمود: در ابتداء شیوع کرونا، به دلیل جلوگیری از خطر انتقال ویروس هم برای مردم و هم پرسنل شرکت، قرائت کنتورهای آب را انجام ندادیم و مصرف مشابه را تخصیص دادیم. وزارت هم عنوان نمود که این دو دوره توسط مردم پرداخت نگردد و این بدهی روی هم جمع شد.

چرا مبلغ قبض های آب زیاد است؟

آقایی اضافه نمود: بنابراین این قبض های مبلغ بالا هم ممکن است به دلیل بدهی های انباشت شده باشد و هم این که ترکیدگی در تاسیسات آبی منزل وجود داشته باشد. حتی بعضی مواقع ترکیدگی هم وجود ندارد ولی کولر بالای پشت بام بدون این که افراد متوجه شوند آب را هدر می دهد و آب به وسیله ناودان وارد چاه می گردد و افراد متوجه این هدررفت آب نمی شوند، که به تنهایی چند برابر ترکیدگی می تواند مصرف را افزایش دهد. اما به هر صورت، هر مورد اعتراضی که وجود داشته باشد، تست کنتور مشترکین را انجام می دهیم و پرسنل حوزه امور مشترکین هم موظفند با مراجعه نمایندگان همکاری کامل را انجام و ضمن ارائه هدایت های لازم، پیگیری مسائل، تست کنتور منازل و ... را انجام دهد. وظیفه خود می دانیم که مسائل را برای مردم شفاف کنیم و اگر هم اشتباهی نموده باشیم از مردم عذرخواهی نموده و هزینه دریافت شده را بازگردانیم.